Yorum: Zorbalık Eninde Sonunda Zorbayı da Boğar

Eğer Türkiye Cumhuriyeti paramparça edilmiş organlarını yeniden teker teker yerli yerine oturtup işler hale getiremez ise ömrünü meflûç halde, sürüne sürüne bitirecek.

Bir ülkenin, kendi yöneticileri tarafından böylesine sert darbelerle ve böylesine inatla çökertildiğine herhalde tarih de çok az tanıklık etmiştir.

Hukukun ve bir hukuksal organizma olan devletin zorbalıkla sona erdirilmesi dönemini bütün acılarıyla birlikte yaşıyoruz.

***

Siyasal iktidar, 2010 yılındaki referandumdan sonra, özellikle de 17-25 Aralık’ın ertesinde hukuku zehirleyerek zorbalığa yöneldi.

Bana bugün “Türkiye Cumhuriyet’inin rejimi nedir” diye sorsalar, hiç tereddüt etmeden ‘zorbalık‘ derim.

***
Ama artık zorbalık dayanılmaz boyutlara ulaştı.

Haliyle bu zorbalığa karşı tepkiler de artıyor.

Anayasa Mahkemesi’nin Can Dündar ve Erdem Gül ile ilgili aldığı son karar da özünde zorbalık rejimini durdurmaya yönelik.

Bunu resmi başa sardığınızda çok net bir biçimde görüyorsunuz.

***

Hatırlatayım…

31 Mayıs günü, dünyanın hukukunu, demokrasisini ve siyasal sağduyusunu kaybetmemiş hiçbir ülkesinde rastlanmayacak bir televizyon konuşmasına şahit oluyoruz… Bir gazete haberi, bu konularla hukuken hiçbir irtibatının olmaması gereken Cumhurbaşkanı tarafından şöyle değerlendiriliyor:

“MİT’e yönelik atılan o iftiralar bir ajan, bir casusluk faaliyetidir ve bu gazete de bunların arasına girmiştir.

…Bu haberi yapan kişi bunun bedelini ağır ödeyecek, öyle bırakmam onu.”

***

Sonra ne oluyor?

Kısa bir süre sonra sistem, Cumhurbaşkanı’nın ‘hukukçuluğunun‘ peşine takılarak ‘suçlamalara’ girişiyor.

Dündar ve Gül’ün ‘Silahlı Terör Örgütü Üyeliği, Siyasal ve Askeri Casusluk, Gizli Kalması Gereken Bilgileri Açığa Çıkarmak‘ suçlarını işlediği iddia ediliyor.

İki gazeteci ‘tutuklama‘ talebiyle mahkemeye sevk ediliyor.

İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesi de tutuklama talebini kabul ediyor.

İki gazeteciyi yaka paça Silivri’ye gönderiyorlar.

İtirazlara da Adalet Bakanlığı kurumları ‘kulaklarını‘ kapatıyor.

***

Hukuk görüntüsü altında yapılan bütün bu işlerin anayasayla da yasalarla da bir bağı olmadığını Anayasa Mahkemesi net biçimde belgeliyor.

“Tutuklamanın hukuki olmadığı ile ifade ve basın özgürlüklerinin ihlal edildiği şikâyetlerine ilişkin olarak başvurucuların Anayasa’nın 19. maddesinde güvence altına alınan kişi hürriyeti ve güvenliği hakkı ile 26. ve 28. maddelerinde güvence altına alınan ifade ve basın özgürlüklerinin ihlal edildiğine” karar veriyor.

Düpedüz ‘zorbalığı‘ teşhis ediyor.

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) Başkan Yardımcısı Işıl Karakaş da, “Anayasa Mahkemesi, AİHM kararları ve içtihatlarıyla uyumlu, Avrupa standartlarında bir karar vermiştir. Bunu, alkışlanacak bir karar, çok güzel bir gelişme olarak görüyorum” diyor.

***

Çıldırmış bir şekilde iktisat ve hukuk biliminde olmayan saçmalıkları zorbaca devlete ve topluma dayatma girişimlerinden medet umanların yediği sert bir hukuksal tokat bu karar.

Hukukla hiçbir alakası olmayan saçmalıkları emir kabul edip uygulayanlara da kendilerine çeki düzen vermeleri için ciddi bir uyarı…

***

Bu ‘zorbalık‘ rejimi zihniyeti nasıl bitecek, ne olacak?

Eğer bu devlet ve toplum, Anayasa Mahkemesi’nin yaptığı gibi yeniden hukuku hatırlayıp harekete geçmezse, hukuku yeniden canlandırmazsa, anayasanın ve yasaların uygulanması için tepki göstermezse burası zorbalıkta boğulacak.

Ama son günlerde yaşadıklarımız, toplumun baskıya ve zorbalığa karşı neredeyse son bir refleksle harekete geçtiğini gösteriyor.

***
Bu zorbalıktan medet umanlar, Türkiye’yi bir var olma mücadelesi vermeye zorluyor.

Bu zorbaların yolunu kesmez, bunları yeniden hukukun içine çekemezsek bu ülkeyi bitirecekler.
Son gelişmeler bizi ümitlendiriyor. Türkiye kendini kurtaracak gibi gözüküyor.

Her zaman olduğu gibi zorbalık eninde sonunda kendi zorbalığında boğulup yok olacak.

Mehmet Altan